Liever de Dom beklimmen dan schaars geklede vrouwen spotten in het Red Light District? Bezoek dan nu de website.
Als toerist bezoek je Nederland meestal niet om hele dagen op het strand te zonnebaden. Dat laat het weer in ons kikkerlandje immers vaak niet toe. En wanneer je de wassenbeelden in Madame Tussauds en de schaars geklede vrouwen in het Red Light District beu bent, kun je van Amsterdam naar Utrecht reizen. De Domstad heeft immers ook veel moois te bieden. Je bezoekt de website van VVV Utrecht en omdat je geen Nederlands spreekt, klik je door naar de Engelstalige variant om te zien wat er in en rondom Utrecht zoal te beleven valt.
Deze teksten zijn het uitgangspunt van dit onderzoek. De vraag die centraal staat, luidt namelijk: Hoe verschillen de Engelse teksten over bezienswaardigheden, activiteiten en overnachtingen op de site van VVV Utrecht van de Nederlandse bronteksten? In dit contrastieve onderzoek worden tien teksten in het Nederlands en Engels geanalyseerd aan de hand van twee dimensies die House (1996) noemt in haar onderzoek: direct – indirect en focus op inhoud – focus op persoon. Wat blijkt is dat de Nederlandse teksten directer zijn dan de Engelse versies hiervan. Een voorbeeld is de tekst over De Nonnerie, waarin er een duidelijk verschil in werkwoordgebruik opvalt tussen de twee talen. In het Nederlands wordt de lezer expliciet aangesproken: “(…) geniet je van je heerlijke ontbijtmand met streekproducten van onze plaatstelijke winkeliers”. In het Engels kan de lezer er zelf voor kiezen of hij gebruik maakt van deze faciliteit: “(…) you can enjoy a lovely breakfast that will be presented in a basket with regional products from our local retailers”. Er is echter geen tot minimaal verschil gevonden tussen de Nederlandse en Engelse teksten wat betreft de dimensie focus op inhoud of focus op persoon. Er kan dus geconcludeerd worden dat de Engelse teksten alleen van de Nederlandse verschillen wat betreft directheid versus indirectheid. De Engelstalige teksten bevinden zich vooral aan de rechterkant van de dimensie, in overeenstemming met House (1996), terwijl de Nederlandstalige teksten vooral neigen naar de linkerkant van de dimensie. Voor de dimensie focus op inhoud of focus op persoon kunnen we dit niet stellen. Wat vervolgens interessant zou zijn om te bekijken, is of de toerist de teksten ook prettig te lezen vond. Alle niet-Nederlandssprekende toeristen lezen de Engelse teksten, maar niet al deze lezers zijn Britten of Amerikanen. Een interessant vervolgonderzoek zou dan ook het licht kunnen werpen op de waardering van deze teksten.