Code-switching binnen Europa: de Erasmusgeneratie 2.0 aan het woord
Met het ontstaan van de zogenaamde Erasmusgeneratie 2.0, jongeren van Europese afkomst die steeds vaker en langer in het buitenland verblijven en daardoor een brede talenkennis opdoen, is er ook een toename van interculturele ontmoetingen waar te nemen. Die leveren op hun beurt weer bijzondere talige situaties op waarbij code-switching een interessant fenomeen is.
In dit onderzoek is gekeken naar het verschijnsel code-switching, het overschakelen binnen een gesprek tussen twee of meerdere talen, waarbij antwoord wordt gegeven op de volgende vraag: Welke functies heeft code-switching in de communicatie tussen Europese jongeren met verschillende culturele achtergronden? Aan de hand van transcripten van tafelgesprekken van Europese jongeren die voldoen aan het profiel van de Erasmusgeneratie 2.0 (Messelink, 2011) hebben wij de fragmenten geanalyseerd waarin sprake was van code-switching. Deze fragmenten hebben wij naast ons analysemodel gelegd dat wij hebben opgemaakt op grond van de doelen van code-switching zoals die besproken zijn door Alfonzetti (1998).
Uit de gekozen transcripten blijkt dat er vaak aan code-switching wordt gedaan omdat het sociaal gezien beter past een bepaalde taal te spreken, zodat vervolgens iedereen in het gesprek goed mee kan doen. Dit komt er in de meeste fragmenten op neer dat de Erasmusgeneratie 2.0 toch het vaakst overschakelt naar het Engels, omdat die taal wordt gezien als de gemeenschappelijke basis. Er wordt vervolgens nog wel eens terug geschakeld naar andere talen, omdat veel mensen een bepaald verhaal vaak beter in hun eigen moedertaal of dialect kunnen uitleggen.
Anouk van Croesdijk & Florence Monbredau
